ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ในดินแดนไทย(ส21102)

1.     1.        ปัจจัยทางกายภาพ หมายถึง ลักษณะและการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ ที่แวดล้อมแก่ตัวมนุษย์

ทำเลที่ตั้ง ดินแดนประเทศไทยตั้งอยู่กลางผืนแผ่นดินใหญ่ของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยพื้นที่ตอนบนอยู่ในเขตแผ่นดินใหญ่ พื้นที่ตอนล่างเป็นคาบสมุทรมีฝั่งทะเลสองด้านคือ ด้านทะเลอันดามันกับอ่าวไทย นอกจากนี้ ยังตั้งอยู่กึ่งกลางอารยธรรมโบราณที่สำคัญ คืออารยธรรมอินเดียและจีน ซึ่งตั้งอยู่ในเส้นทางการค้าระหว่างโลกตั้งวันตก(อินเดีย อาหรับ เปอเซีย ยุโรป) กับโลกตะงันออก(จีน เกาหลี ญี่ปุ่น)

จึงส่งผลให้ดินแดนนี้เป็นชุมทางการค้าและมีบทบาทเป็นพ่อค้าคนกลางในสมัยโบราณ

2.       ลักษณะภูมิประเทศ แบ่งเป็นภาคต่างๆดังนี้

ภาคเหนือ เป็นทิวเขาสลับที่ราบหุบเขาที่มีลำน้ำไหลผ่าน

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นที่ราบสูง

ภาคกลาง และตะวันตก เป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำ

ภาคใต้ เป็นทิวเขามีที่ราบชายฝั่งทะเลทั้งสองด้านเป็นคาบสมุทร

ลักษณะภูมิประเทศที่มีกลุ่มชนเข้าไปตั้งถิ่นฐานกันมาก ได้แก่ ที่ราบลุ่มแม่น้ำ ที่ราบหุบเขาที่มีแม่น้ำไหลผ่าน ที่ราบชายฝั่งทะเลใกล้แหล่งน้ำจืด เพราะเหมาะแก่การเพาะปลูก เลี้ยงสัตว์ และได้อาศัยแหล่งน้ำสำหรับการประมงและใช้เป็นเส้นทางคมนาคม

3.       ลักษณะภูมิอากาศ อยู่ในเขตอิทธิพลของมรสุม 2 ชนิด ได้แก่

ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้พัดมาจกมหาสมุทรอินเดีย ตั้งแต่ราวกลางเดือนพฤษภาคมถึงปลายเดือนกันยายนทำให้มีฝนตกเป็นประจำทุกปี

ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือพัดมาจากประเทศมองโกเลียและจีน ตั้งแต่ราวกลางเดือนตุลาคม-กลางกุมภาพันธ์ นำความหนาวเย็นและแห้งแล้งเข้ามา ลักษณะภูมิอากาศแบบนี้ ส่งผลให้การเพาะปลูกได้ผลดี นอกจากนี้ ลมมรสุมทั้งสองชนิดนี้ ยังมีอิทธิพลต่อการเดินเรือที่ดินแดนไทย โดยเป็นจุดแลกเปลี่ยนสินค้า

          ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้จะพาพ่อค้าจากทางอินเดียเข้ามาและพาพ่อค้าจีนกลับไป เมื่อถึงหน้าลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือก็จะส่งผลในการตรงข้ามคือลมมรสุมจะพาพ่อค้าอินเดียกลับไป และพาพ่อค้าจีนเข้ามา

4.      ทรัพยากรธรรมชาติ